FINALIŚCI 2021

Jarosław Jakubowski

BANALNA HISTORIA

Poeta, prozaik, dramatopisarz.

Zbiory poezji: „Wada wymowy” (1996), „Kamyki” (1998), „Wyznania ulicznego sprzedawcy owoców” (2003), „Wszyscy obecni” (2006), „Pseudo” (2007), „Ojcostych” (2007), „Flow” (2012), „Święta woda” (2012), „Światło w lesie” (2015), „Wzruszenia” (2017).

Zbiory prozy: „Slajdy” (2009), „Cyryl, dlaczego to zrobiłeś?” (2012), „Oczy pełne strachu” (2014), „Rzeka zbrodni” (2015), „Hejter” (2020), „Wojna” (2020).

Zbiory dramatów: „Generał i inne dramaty polityczne” (2014),  „Prawda i inne dramaty” (2017), „Czerwony autobus. Didaskalia” (2020), „Witaj Barabaszu. Nowe dramaty” (2020).

Wyróżniony m.in. Nagrodą Główną 11 Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych „R@Port” w Gdyni („Generał”), finalista GND 2020  („Incydent”).

„Banalna historia” jest opowieścią o małżeństwie, które wyrusza w rozstrzygającą podróż samochodową na Południe. A i B przemierzają Europę, docierają na wyspę, gdzie dochodzi do serii zdarzeń, które rzucają nowe światło na ich życie. Podróż ma rozstrzygnąć, czy A i B będą jeszcze ze sobą, czy chce im się jeszcze walczyć o swój związek, czy ich małżeństwo ma szanse przetrwać w trudnych okolicznościach. Jest to też opowieść o banalnym trójkącie małżeńskim, relacjonowana z punktu widzenia A, B (z biernym udziałem C) oraz tzw. czwartego wierzchołka trójkąta, który rodzi się w trakcie narracji. Jest to ponadto historia o alkoholizmie i zmaganiu z nim. I wreszcie – dramat próbuje zrozumieć samą tajemnicę własnego stawania się. W warstwie literackiej utwór jest poniekąd inspirowany „Krótkimi wywiadami z paskudnymi ludźmi” Davida Fostera Wallace’a, a także „Procesem” Franza Kafki. Nie jest to sztuka realistyczna, raczej realistyczno – metafizyczno-poetycka, z wyraźnymi odwołaniami do toposów kulturowych.